تصمیم عجیب درویش درباره صحرایی! هاشمیان به دنبال مهاجم برای پرسپولیس مخالفت اوریه برای بازی برای پرسپولیس رای گیری برای اخراج بازیکن درهیات مدیره استقلال! یک ماکارونی‌فروش مدیرروابط عمومی استقلال می‌شود! آشورماتوف جراحی نمی‌خواهد آغاز رایزنی‌های هلدینگ خلیج فارس برای انتخاب مدیرعامل جدید استقلال دعوت ۲۹ نفر به اردوی تیم ملی کشتی آزاد | خراسان یک و مازندران با ۱۹ نماینده! بشیکتاش از جذب طارمی منصرف شد پایان کار نظری‌جویباری در استقلال؟ + عکس سخنگوی باشگاه پرسپولیس: منتظریم وضعیت بیفوما تعیین تکلیف شود مصر، سومین قربانی تیم ملی والیبال نوجوانان در قهرمانی جهان سرژ اوریه پرسپولیسی‌ها را سورپرایز کرد محبی در فکر جدایی از سپاهان حسین نژاد: مبلغ رضایت نامه‌ام بالاست! افتتاحیه لیگ برتر فوتبال در مشهد؟ پاسخ پپ گواردیولا به بازگشت احتمالی‌اش به بارسلونا رئال جانشین وینیسیوس را انتخاب کرد حجت کریمی: مدیرعامل استقلال نمی‌شوم
سرخط خبرها

بازی ایران و سوریه خاطره‌انگیز شد| هیچ چیز اتفاقی نیست!

  • کد خبر: ۸۸۴۵۹
  • ۲۷ آبان ۱۴۰۰ - ۱۰:۴۱
بازی ایران و سوریه خاطره‌انگیز شد| هیچ چیز اتفاقی نیست!
بازی تیم ملی کشورمان مقابل سوریه خاطره انگیز هم شد، اما چرا؟

مریم‌شیعه‌زاده | شهرآرانیوز؛ این شب‌ها، برای فوتبال کشورمان شب‌های خاطره‌انگیزی است. از عجایب دقایق آخر بازیکنان ایرانی برابر تیم ملی لبنان گرفته تا پیروزی مقتدرانه برابر تیم ملی سوریه؛ همه و همه، این شب‌ها را در حافظه تاریخی ایران ثبت خواهد کرد. تیم ملی فوتبال کشورمان در مسیر جام‌جهانی، از مجموع ۱۸ امتیازی که می‌توانست تا به امروز به دست آورد، به امتیاز ۱۶ رسید تا با خیالی آسوده به تماشای بازی‌های باقی مانده بنشینیم. این برد‌ها اتفاقی نیست. زیبایی‌هایی که امروز در مستطیل سبز شاهدش هستیم، به پشتوانه همدلی و تلاش‌هایی است که در پس‌زمینه جریان دارد.

قرار نیست همیشه شکست‌هایمان حاصل ضعف‌های بازیکنان و کادر فنی باشد و برد‌ها را بخت و اقبال تقدیممان کند. این پیروزی‌ها افتخار است و کوچک شمردنشان، ظلم به خودمان و یوز‌هایی است که ثانیه‌ای دست از تلاش نمی‌کشند. انتقاد‌هایی که امروز بی‌رحمانه تیم ملی را نشانه رفته است، روزگاری امان تیم رؤیایی ایران در سال ۱۳۷۶ را هم بریده بود. تیمی که شباهت‌های زیادی به تیم امروز کشورمان داشت و ستاره‌های امروز ما، دست‌کمی از ستاره‌های آن روز‌ها ندارند.

دو شب پیش فرار به موقع سردار آزمون و پشت سر گذاشتن دفاع تیم ملی سوریه، خاطره گلی را زنده کرد که غزال تیزپای ایران در بازی برابر استرالیا به ثمر رساند و حماسه ملبورن را خلق کرد. حضور امیر عابدزاده در چارچوب دروازه تیم کشورمان نیز یادآور حضور پدرش در ترکیب تیم ملی و روز‌هایی بود که به عنوان نخستین نفر، روی چمن سبز رنگ استادیوم حاضر می‌شد. با قامتی رشید، چهره‌ای مصمم و اقتداری که در چشم‌هایش موج می‌زد. امیر عابدزاده تداعی‌کننده خاطرات خوبی است که پیش‌تر ملت ایران، با حضور پدرش تجربه کرده‌اند. او هنوز ابتدای راه است و می‌تواند خیلی زود به دروازه‌بان شماره یک تیم ملی کشورمان تبدیل شود. این تیم یکدست است.

ارتباط نزدیک بازیکنان با یکدیگر و صمیمیت و سادگی را می‌توان در مصاحبه‌ها و صفحات شخصی‌شان به خوبی دید. این تیم رفاقت را در حق مردم ایران تمام می‌کند. آن‌ها از نتیجه کارشان اطمینان دارند و این اطمینان، نوید روز‌های خوبی در قطر می‌دهد. نتیجه هرچه باشد، جام‌جهانی ۲۰۲۲ با حضور این تیم تماشایی و دوست‌داشتنی است. این تیم جنگجو، پرانگیزه است و ستاره‌های بی‌شمارش، به‌زودی شگفتی می‌سازند و بهتر است کمی منصفانه‌تر، منطقی‌تر و خوشبینانه‌تر دست به انتقاد بزنیم و در میانه راه، انگیزه را از این تیم جوان و آینده‌دار، سلب نکنیم.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->